Γεια σας!!!!!!!!!!

....Καλώς τηνε κι ας άργησε θα μου πείτε και με το δίκιο σας....Λοιπόν σήμερα, θα προσπαθήσω να κάνω ανάρτηση και όχι μόνο! Θ' ανεβάσω και φωτογραφίες αν φυσικά μου επιτρέψει ο ανάποδος κύριος blogger.......Ελειψα όλον αυτό τον καιρό, όχι μόνο γιατί δεν μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί σας λόγω των γνωστών εμποδίων, αλλά γιατί από την Μεγάλη Τρίτη είχα την μαμά μου κατάκοιτη. Που χρόνος για το blog...Μόλις όμως η μαμά ανέκαμψε...(τρόπος του λέγειν, μην το πάρετε τοις μετρητοίς), είναι καλύτερα μπορώ να πω. Παρ' όλη την κούραση την σωματική και την ψυχική μ' έπιασε μια προκοπή, μα τι προκοπή!!!!! Αποφάσισα να φρεσκάρω το τραπέζι και τις καρέκλες της βεράντας που είχαν τα χάλια τους! Ανασκουμπώθηκα λοιπόν, πήρα γυαλόχαρτα, συντηρητικό, βερνίκι και ξεκίνησα.....Δύσκολη δουλειά κορίτσια...Δεν είμαι και στην πρώτη μου νιότη. Μάλλον σε κανένα ΚΑΠΗ θα έπρεπε να γραφτώ και ν' αρχίσω τις εκδρομούλες με τ' άλλα "κορίτσια" της τρίτης ηλικίας. Μη σας κουράζω. Ιδρωσα, ξεϊδρωσα, κάτι κατάφερα!!! Δεν έγιναν καινούργια, είναι όμως καθαρά και γυαλισμένα. Στέκουν αξιοπρεπώς στο μπαλκόνι μου. Μετά από αυτό το κατεβατό, θα μου επιτρέψει ο κύριος ανάποδος να βάλω τις φωτογραφίες????

....ξέχασα να σας πω πως το τραπέζι είναι από καρυδιά κι έχουμε την ίδια ηλικία...Ενα λίφτιν το χρειαζόταν!!! Κι επίσης τέτοιο ξύλο αθάνατο τώρα δεν χρησιμοποιούν πια για τα έπιπλα. Θα ήταν κρίμα να το αφήσω στην τύχη του. Τώρα μένει να δω αν ο blogger με λυπηθεί και εμφανίσει την φωτό........με το ένα...με το δύο...με το τρίαααααα........