Το εξώφυλλο του λευκώματος.

Δεν έχω ακολουθήσει σωστή σειρά αλλά δεν έχει και τόση σημασία. Δεν γνωρίζω αν μπορώ ν' αλλάξω την σειρά των φωτογραφιών....Θα έλεγα λοιπόν αν έχετε κι εσείς τέτοια λευκώματα, να κάνετε ανάρτηση για να θυμηθούμε τα παλιά εμείς οι παλαιότερες και οι νεώτερες να δουν πως εμείς σκεφτόμασταν και συμπερίφερόμασταν. Τι λέτε????

Ιδού λοιπόν και οι απαραίτητες συμβουλες!!!!!

Μην πάρουμε και τον κακό δρόμο........Που να βρίσκεται άραγε η Σούλα?????

Οταν μ' ασήμι ράνει ο χρόνος........

...Νομίζω πως κάπως έτσι ξεκινούσαν όλα τα λευκώματα τότε.  Υπάρχει κάποια  ομοιότητα με το σημερινό scrapbooking και το art journal αλλά είναι λιτό, χωρίς τα φανταχτερά στολίδια που υπάρχουν τώρα. Τότε θυμάμαι πως υπήρχαν μόνο οι χαλκομανίες (έτσι λέγαμε κάτι μικρές ζωγραφιές που τις βυθίζαμε στο νερό και τις κολλούσαμε στα τετράδιά μας...σαν αυτές που στολίζαμε τα πασχαλινά αυγά).... Εχουν αλλάξει τόσα πολλά!!! Εχω ξεχάσει τόοοσα πολλά!!! Δεν ξέρω  που βάζουμε περισπωμένη, ούτε  ψιλή και δασεία. Το συνήθισα πια το μονοτονικό...........

Σας θυμίζει κάτι???????

Λεύκωμα ζωγραφικής!!!!!! Για δείτε την ημερομηνία......Μισός αιώνας!!!!!!!!
Αν έκανε αυτή την ανάρτηση η γιαγιά Αντιγόνη, πόσες ιστορίες,,,πόσες αναμνήσεις θα είχε να μας εξιστορήσει!!!! Το 1963 ήμουν 15 χρονών και μοναχοπαίδι. Μόνη μου συντροφιά τα χρώματα....Εψαχνα σήμερα να βρω μια χαμένη απόδειξη για την φορολογική δήλωση και βρήκα το μαθητικό μου λεύκωμα. Λίγες σελίδες ζωγραφισμένες, γιατί δεν είχα μάθει να κάνω φίλες. Μετά από μισό αιώνα είμαι τόσο χαρούμενη που κάποια πράγματα μπορώ να τα μοιράζομαι μαζί σας!!!!!!