Για να μη χάσουμε τα πασχάλια
-
Αυτές τις ημέρες οι δημιουργίες είναι πενιχρέςΔυστυχώς, δεν εχω το χρόνο,
ούτε την όρεξη να ασχοληθώ με ό,τι αγαπώ και με ηρεμεί, αφού ξοδεύω το
χρόνο μου...
Πριν από 1 ημέρα
α χα χα!
ΑπάντησηΔιαγραφήπέτυχε, πέτυχε!
άξια η "πλαστικός"!
Γεια σου Φόρα!!! Τους έδωσα και κατάλαβαν...χαχααα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά έκανες, γιατί μεταμορφώθηκαν. Δεν αναγνωρίζονται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαναγιώτα αυτά τα αγγελάκια φτιάχτηκαν μετά από παύση πάααααρα πολλών ετών που δεν είχα σαχοληθεί καθόλου με κατασκευές. Το μόνο που υπήρχε στο σπίτι ήταν αλεύρι αλάτι και κάτι νερομπογιές. Είχαν γίνει άθλια κι έλεγα να τα πετάξω...επειδή είμαι όμως ψυχοπονιάρα, σκέφτηκα να τα ξανακαινουργιώσω..κι έτσι γλύτωσαν τον σκουπιδοτενεκέ.....Δεν έχουν γίνει τέλεια....αλλά στέκονται αξιοπρεπώς....
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν φαντάζεσαι πόσο μ αρέσουν οι άγγελοι! Κι οι δικοί σου έχουν δική τους ταυτότητα, γιαυτό διπλά αρεστοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για την καρέκλα και το φωτιστικό απο αλεύρι,είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!
Μπραβο!!Υπέροχα αγγελάκια Σταυρούλα!!!Με αλμυρό ζυμαρι παιζουμε με την μικρή μου, της αρέσει παρα πολύ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρά σ' ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΝτέμι μου κι εγώ σαν μικρό παιδάκι παίζω.... Σ' ευχαριστώ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή